Sinds 1 januari is Lex Stibbe de nieuwe directeur van SKO, de instantie die de vakbekwaamheid van arbeidsdeskundigen toetst en certificeert. In een kennismakingsgesprek met SRA geeft hij zijn visie op de samenwerking tussen SKO, SRA en de NVvA. 'Wanneer het werkveld verandert moet de norm voor vakbekwaamheid ook aangepast worden. Het is daarom een belangrijk taak van SKO om het College van Deskundigen continue een spiegel voor te houden.'

Vraag en aanbod
SKO beweegt zich tussen vraag en aanbod. Stibbe: 'Aan de ene kant van het spectrum bevinden zich de arbeidsdeskundige opleidingen. Aan de andere kant de organisaties waar arbeidsdeskundigen werkzaam zijn. SKO beweegt zich daartussen en probeert vraag en aanbod op elkaar af te stemmen. Dat doen we door samen met alle belanghebbenden een normering voor vakbekwaamheid te ontwikkelen waar iedereen zich in kan vinden. Die normering wordt onder onze begeleiding bepaald door het College van Deskundigen. Daarin zitten vertegenwoordigers in van opleidingen en werkgevers van arbeidsdeskundigen, maar bijvoorbeeld ook van de beroepsvereniging, SRA en 'klanten' van arbeidsdeskundigen zoals de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad. Samen bepalen zij wat wel en niet behoort tot de vakbekwaamheid van arbeidsdeskundigen. SKO ondersteunt bij het bepalen van de normering en meet of arbeidsdeskundigen voldoen aan de norm.'

Mensen moeilijk meetbaar
In tegenstelling tot producten en processen is het certificeren van personen een lastige opgave. 'Vakbekwaamheid van mensen is moeilijk meetbaar. Iedereen is immers anders. Bij een product of proces is dat eenvoudiger. Daar kun je heel precies omschrijven wat wel en niet voldoet en dat dus ook makkelijk meten. Bij normen voor kennis, kunde en vaardigheden ligt dat anders. In het meten daarvan zit altijd een subjectief element. Arbeidsdeskundigen zullen dat herkennen want bij de uitoefening van hun vak lopen zij in principe tegen hetzelfde aan. Overigens hebben we inmiddels wel de top bereikt van wat mogelijk is: Medio april zal de certificering van arbeidsdeskundigen worden geaccrediteerd. Dat wil zeggen dat de certificering voldoet aan de ISO 17024 norm. Dat is het hoogst haalbare voor persoonscertificering.'

Gedragregels
Net als kennis, kunde en vaardigheden hebben gedragsregels een relatie met vakbekwaamheid. Zij maken echter geen deel uit van certificering van SKO. Waarom niet? 'Het meten van het gedrag van mensen is nog moeilijker en subjectiever dan het meten van kennis, kunde en vaardigheden. Het is daarom goed dat daar een aparte beroepscode voor is ontwikkeld en dat een onafhankelijk orgaan als SRA toeziet op de naleving ervan. SKO kan op zich wel een register beheren, maar geen sancties uitdelen zoals de Raad van Toezicht van SRA. SKO is immers geen tuchtcollege. SKO bewaakt echter wel de kennis van de arbeidsdeskundige bij de 3-jarige verlenging van het certificaat. Er kan verlenging op gemotiveerde gronden geweigerd worden en daartegen is via de bezwaarprocedure beroep mogelijk.'

Eén loket gedachte
Verdergaande samenwerking tussen SKO, SRA en NVvA is echter wel degelijk een belangrijk aandachtspunt voor de nieuwe directeur. Stibbe: 'In een tijd dat het werkveld van arbeidsdeskundigen verschuift is het belangrijk dat wij als SKO goed luisteren naar alle belanghebbenden. Het is essentieel dat wij een goed beeld hebben van de vraagzijde want daar moeten we de normering op afstemmen. Er moet een draagvlak voor de norm zijn. De samenwerking met SRA en NVvA gaat goed, maar het kan altijd beter. Natuurlijk blijft SKO vooral de instantie die controleert of men zich aan de vakbekwaamheidseisen houdt. Maar meer dan voorheen wil ik SKO ook een interactieve club laten zijn die actief met alle belanghebbenden communiceert. Wij moeten immers perfect aanvoelen wat er in het werkveld speelt om te kunnen bijsturen.'
Hoe staat Stibbe tegenover de 'één loket gedachte'? Dat wil zeggen één aanspreekpunt voor arbeidsdeskundigen waar zij terecht kunnen voor belangenbehartiging, certificering van vakbekwaamheid en registratie van de beroepscode? 'Daar is op zich niets mis mee. Er is vast wel een model denkbaar waarin dat vorm gegeven kan worden. Maar SKO is niet de instantie die daar het initiatief voor zou moeten nemen. Bovendien moet in mijn ogen de duidelijke taakverdeling en onafhankelijkheid die er nu is binnen de 'driehoek' gehandhaafd blijven.'